1.

"Hvat er þér, Hjálmarr?

Hefr þú lit brugðit,

þik kveð ek mæða

miklar undir;

hjálmr er þinn höggvinn,

en á hlið brynja;

nú kveð ek fjörvi

of farit þínu."

 

Hjálmarr kvað:

2.

"Sár hefi ek sextán,

slitna brynju:

svart er mér fyrir sjónum,

sék-a ek ganga;

hneit mér við hjarta

hjörr Angantýs,

hvass blóðrefill

herðr í eitri."

 

3.

Áttak á foldu

fimm tún saman,

en ek því aldri

unða ráði;

nú verð ek liggja

lífs andvani,

sverði undaðr,

í Sámseyju.

 

4.

Drekka í höllu

húskarlar mjöð,

menjum göfgir,

at míns föður;

mæðir marga

mungát fira,

en mik eggja spor

í enju þjá.

 

5.

Hvarf ek frá hvítri

hlaðs beðgunni

á Agnafit

útanverðri;

saga mun sannask,

sú er hon sagði mér,

at aftr koma

eigi mundak.

 

6.

Hvarf ek frá fögrum

fljóða söngvi,

ótrauðr gamans

austr við Sóta;

för skundaðak

ok fórk í lið

hinzta sinni

frá hollvinum.

 

7.

Drag þú mér af hendi

hring inn rauða

færðu inni ungu

Ingibjörgu;

sá mun henni

hugfastr tregi,

er ek eigi kem

til Uppsala.

 

8.

Hrafn flýgr austan

af háum meiði,

flýgr honum eftir

örn í sinni;

þeim gef ek erni

efstum bráðir;

sá mun á blóði

bergja mínu."